Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

Η ΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ






Η απαγωγή της Ευρώπης.-Τοιχογραφία από την Οικία του Ιάσονα στην Πομπηία, 1ος αι. π.Χ. Νάπολη, Αρχαιολογικό Μουσείο Νάπολης



 Επιμέλεια: Rania Alfa
20/3/2015



Η αρπαγή της Ευρώπης. Μετόπη από το ναό της Ήρας στο
Σελινούντα της Σικελίας, 6ος αι. π.Χ. Παλέρμο, Regional
Archaeological Museum



 Αρπαγή της Ευρώπης.
Vouet, Simon, 1640 Thyssen-Bornemisza Museum



Η αρπαγή της Ευρώπης από τον Darius Milhaud, μονόπρακτη όπερα την οποία συνέθεσε εμπνευσμένος από το μύθο της αρπαγής της Ευρώπης, L' Enlévement d' Europe op 94 (1927) πάνω σε λιμπρέτο του Henri Hoppenot.









Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

ANTONIO VIVALDI


ANTONIO VIVALDI





ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Antonio Lucio Vivaldi 4 March 1678 – 28 July 1741


ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ 
ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ
"ΑΚΟΥΤΕ ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ; ΕΓΩ ΑΚΟΥΩ"




Μαργαρίτα Μανώλη































































Μοτέτο, γραμμένο το 1735 πάνω σε λατινικό κείμενο αγνωστου συγγραφέα
«Σ αυτό τον κόσμο δεν υπάρχει αληθινή ειρήνη, ελεύθερη από πίκρα. Αγνή και ειλικρινής (ειρήνη) υπάρχει μόνο σε σένα, γλυκέ Χριστέ μου» 
Nulla in mundo pax sincera
sine felle; pura et vera,
dulcis Jesu, est in te.




Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

BEDŘICH SMETANA












ΑΦΙΕΡΩΜΑ
Bedřich Smetana 2 March 1824 – 12 May 1884

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ 
ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ
"ΑΚΟΥΤΕ ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ; ΕΓΩ ΑΚΟΥΩ"











“My intention was to paint a tone picture of my life. The first movement depicts my youthful leanings toward art, the Romantic atmosphere, the inexpressible yearning for something I could neither express nor define, and also a kind of warning of my future misfortune . . . The long insistent note in the finale owes its origin to this. It is the fateful ringing in my ears of the high-pitched tones which in 1874 announced the beginning of my deafness. I permitted myself this little joke, because it was so disastrous to me. The second movement, a quasi- polka, brings to mind the joyful days of youth when I composed dance tunes and was known everywhere as a passionate lover of dancing. The third movement . . . reminds me of the happiness of my first love, the girl who later became my wife. The fourth movement describes the discovery that I could treat national elements in music and my joy in following this path until it was checked by the catastrophe of the onset of my deafness, the outlook into the sad future, the tiny rays of hope of recovery, but remembering all the promise of my early career, a feeling of painful regret.”
True to his words, the quartet spans a wide range of distinctive music featuring Bohemian dance in the polka of the second movement and a tender love song to his departed first wife in the third movement. But the two outer movements vividly express in music what Smetana could only hint at in his literary explanation. The quartet opens with some of the most dramatic and unforgettable music found throughout the chamber literature: a devastating theme of tragic fate that dominates the first movement, goes dormant, and reappears in the coda of the finale. After the dance, the love song, and the initial robust brightness of the fourth movement sonata, this autobiographical quartet catches up to the reality of Smetana’s contemporaneous life. Introduced by a pregnant silence, then a disturbing high-pitched harmonic in the first violin, the dark and inevitable theme of catastrophic fate returns to finish the narrative, not with a grand, conclusive cadence, but with a fadeout, the sound gradually disappearing from our ears just as it must have for Smetana himself.















1919 illustrated cover of the score of Bedrich Smetana's The Bartered Bride




















ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ









ΑΦΙΕΡΩΜΑ
Δημήτρης Μητρόπουλος 1 Μαρτίου 1896 - 2 Νοεμβρίου 1960



ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ 
ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ
"ΑΚΟΥΤΕ ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ; ΕΓΩ ΑΚΟΥΩ"



















Με πιάνει απελπισία για τον μικρο και φτωχό τοπο που με ανάγκασε να εκπατριστώ και να μενω στην ξενιτιά για να μπορέσω να κανω χρήση του ταλέντου που μου χάρισε ο θεος.
"Δ. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ"

----------------------------------------------

120 δολάρια το δευτερόλεπτο για τον Δημήτρη Μητρόπουλο.

«Ψάχνοντας με μεγάλη υπομονή κατάφερα να βρω έστω και λί γα ντοκουμέντα» λέει ο σκηνοθέτης Γιώργος Σκεύας για τον Δημήτρη Μητρόπουλο, για το θέμα του ντοκυμαντέρ του «Γυμνά χέρια». «Σε σχέση με τους άλλους μαέστρους είναι απίστευτο το πόσο φτωχό είναι το υλικό για τον Μητρόπουλο.Δεν ξέρω αν υπάρχει εξήγηση γι΄ αυτό.Δεν υπάρχουν ολόκληρα έργα που να τα διευθύνει- και ας ήταν διευθυντής της Φιλαρμονικής της Νέας Υόρκης».

Αυτό είναι κάτι που βλέπουμε ακόμη και στη δισκογραφία του Μητρόπουλου. « Σαν να μην του άρεσε να ηχογραφεί» συνεχίζει με πάθος ο Σκεύας. « Ηταν του ζωντανού.» Εκεί άλλωστε βλέπει κανείς το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Μητρόπουλου ως μαέστρου. «Γιατί ενώ υπάρχει ο Μπερνστάιν και φυσικά ο Μπρούνο Μάλερ που έχουν ηχογραφήσει όλον τον Μάλερ,ο Μητρόπουλος ήταν εκείνος που τον “επέβαλε” από το 1938-39 στη Μινεάπολη,ενώ αργότερα έπαιξε για πρώτη φορά την Εκτη στη Νέα Υόρκη.Τα κατάφερε με θυσία και προσπάθεια».

Το γεγονός ότι ο Μητρόπουλος δεν ηχογραφούσε πολύ ενδεχομένως να συνέβαλε αρνητικά στην υστεροφημία του, αναφέρει ο Γ. Σκεύας. «Μόλις τα τελευταία 15 χρόνια έχουν εμφανιστεί ζωντανές ηχογραφήσεις,οπότε μας δόθηκε η δυνατότητα να τον παρακολουθήσουμε- κυρίως μέσα από κάποιες τηλεοπτικές καταγραφές».

Από εκεί αντλείται το « αδιανόητου κόστους υλικό » για τα «Γυμνά χέρια», όπως το αποκαλεί ο σκηνοθέτης. Αδιανόητο; Για ποιον λόγο; Διότι 120 δολάρια το δευτερόλεπτο(!) μαθαίνουμε ότι πουλάει η Αμερική τον Δημήτρη Μητρόπουλο. Τόσο αντιστοιχεί σε ένα δευτερόλεπτο οπτικοακουστικού υλικού με τον έλληνα μαέστρο να διευθύνει τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης. Ο Σκεύας το πλήρωσε προκειμένου να καταφέρει να υλοποιήσει το όραμά του στο οποίο περιλαμβάνονται σπάνια αποσπάσματα από την αμερικανική περίοδο του Μητρόπουλου. Εν τέλει ο σκηνοθέτης βρήκε υλικό- έστω λίγο.

απο αρθρο της: Μυρτώς Λοβέρδου, στο ΒΗΜΑ




 Για να το λέει ο Στραβίνσκυ κάτι ήξερε πάρα πάνω από εμάς τους κοινούς θνητούς! Η καλύτερη εκτέλεση του 3ου Κοντσέρτου για πιάνο του Prokofiev με τον Δημήτρη Μητρόπουλο στο podium και σολίστ στο πιάνο!








Το συγκεκριμένο απόσπασμα είναι από την συναυλία της 2ης Οκτωβρίου 1955. Ένα έξτρα πρωινό κονσέρτο.... στο οποίο το κοινό αποθεώνει τον Δημήτρη Μητρόπουλο και την ορχήστρα.. Ένα πραγματικά ηχητικό ντοκουμέντο ιστορικής μουσικής αξίας.







Μητρόπουλος 1958, παγκόσμια πρεμιέρα της όπερας "Vanessa" του Samuel Barber


Μητρόπουλος 1954, πρεμιέρα (για πρώτη φορά στη δύση) της10η Συμφωνίας του Schostakovich στην Αμερική

















ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ





Χρήστος Σαμαράς



Επιμέλεια: Kiriaki Chrysanidou
20/9/2015


Άραγε λέμε την αλήθεια;
Δεν τ’ ακούς; Δεν το βλέπεις; Ιπαλνεμοχουάνι!
Μόνο που ονειρευόμαστε·
κι όλα μας φαίνουνται λέπια ονείρου.
Κανείς δε λέει την αλήθεια σ’ αυτό τον τόπο.

Ποίημα Ναχουάτλ *
Γιώργος Σεφέρης
(Βουρλά, Σμύρνη 13 Μαρτίου 1900 – Αθήνα 20 Σεπτεμβρίου 1971)
ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄
Ε΄. ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ (1968 – 1970)

~ Ο Χρήστος Σαμαράς,εμπνευσμένος από τους στίχους του Σεφέρη, συνθέτει το 1987 το έργο "ΤΡΕΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ" για χορωδία a capella. Το ακούμε από τη Χορωδία "Α Capella" του Μουσικού Σχολείου Δράμας (3:48-5:11).

* Η γλώσσα Ναχουάτλ (προφέρεται Νáhuatl),που σημαίνει η "καθαρή γλώσσα" είναι μια γλώσσα που ομιλείται από 1,5 εκατομμύριο στο Μεξικό. Είναι απόγονος της γλώσσας που μιλούσαν οι Αζτέκοι,οι Τολτέκοι και ίσως ο λαός της πόλης Τεοτιχουακάν.
(http://www.glossesweb.com/2011/04/blog-post.html)




  Όταν άρχισα να μεγαλώνω με βασάνιζαν τα δέντρα
γιατί χαμογελάτε; πήγε ο νους σας στην άνοιξη που είναι σκληρή για τα μικρά παιδιά;
μ’ άρεσαν πολύ τα πράσινα φύλλα

νομίζω πως έμαθα λίγα γράμματα γιατί το στουπόχαρτο πάνω στο θρανίο μου ήταν κι εκείνο πράσινο
με βασάνιζαν οι ρίζες των δέντρων όταν μέσα στη ζεστασιά τού χειμώνα ερχόντανε να τυλιχτούν γύρω στο κορμί μου
δεν έβλεπα άλλα όνειρα σαν ήμουν παιδί·
έτσι γνώρισα το κορμί μου.

Παιδί
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ /ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ /
Ο κ. Στράτης Θαλασσινός περιγράφει έναν άνθρωπο 





 ΙΙΙ. "Παιδί"για παιδική ή γυναικεία χορωδία
(από τα ΤΡΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, 1986)
Ένα ακόμη έργο του Χ. Σαμαρά εμπνευσμένο από την ποίηση του Σεφέρη.

















Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

PACO DE LUCIA






ΑΦΙΕΡΩΜΑ
Paco de Lucía, 21 Δεκεμβρίου, 1947 — 26 Φεβρουαρίου 2014



ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ 
ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ
"ΑΚΟΥΤΕ ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ; ΕΓΩ ΑΚΟΥΩ"






























Arena del Sur caliente
que pide camelias blancas.
Llora flecha sin blanco,
la tarde sin mañana,
y el primer pájaro muerto
sobre la rama.
¡Oh guitarra!
Corazón malherido
por cinco espadas.(F.G.Lorca)





















GEORGE FRΕDERIC HANDEL









ΑΦΙΕΡΩΜΑ 23 Φεβρουαρίου 2014
George Frideric Handel, 23 February 1685 – 14 April 1759


ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ 

ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ
"ΑΚΟΥΤΕ ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ; ΕΓΩ ΑΚΟΥΩ"

Christos Sipsis





Handel's GIULIO CESARE. Scholl, Bartoli, von Otter, Jaroussky. Il Giardino Armonico, G. Antonini.


First edition manuscript (1724).











Χαίντελ ' s ο Ιούλιος Καίσαρας. Σολ, μπαρτόλι, φον Otter, jaroussky. Ο κήπος αρμονική, g. Αντονίνι.



Apollo Chasing Daphne, 1681,Carlo Maratta, oil on canvas
Royal Museums of Fine Arts of Belgium



 G. F. Händel: Apollo e Dafne (HWV 122) / The complete cantata, Naples 1708 / Musica ad Rhenum 











Η γλυκιά άρια από την όπερα του Χαίντελ "Ξέρξης" (1738) σε δύο ακούσματα: 

δύο ακούσματα: 
Ombra mai fù
(σκιά δεν υπήρξε ποτέ
di vegetabile,
(ενός φυτού
cara ed amabile,
(πιο αγαπητή και αξιολάτρευτη,
soave più.
(τόσο ευγενέστατη!)

Aρχικα τον ρόλο του Ξέρξη τραγουδούσε soprano castrato, ενώ σήμερα απο έναν τενόρο ή μία μέτζο-σοπράνο (εδώ η αμερικανίδα Πώλα Ράσμουσεν).



Η σύγχρονη απόδοση είναι από τους Men Alive, Χορωδία Ομοφυλοφύλων της κομητείας Οράγης, Καλιφορνίας.








Η κομψή και ντελικάτη "Αir με 5 Παραλλαγές" από τη Σουίτα για τσέμπαλο σε ΜΙ ,γνωστή και ως " Harmonious Blacksmith",που βασίζεται στο παλιό λαϊκό τραγούδι της Βρετανίας: "Four Days Drunk"



Tο τσέμπαλο του Χαίντελ,στο σπίτι του στο Λοδίνο,που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.Eκεί έζησε από το 1723 ως το θάνατό του 1759.


 ΠΙΝΑΚΑΣ :
 "The Child Handel, Discovered by His Parents"
Είναι γνωστό πως ο πατέρας του Χαίντελ,δικηγόρος στο επάγγελμα,δεν έβλεπε με καλό μάτι τις μουσικές φιλοδοξίες του γιου του. Όταν ο Χαίντελ ήταν μικρό αγόρι, μελετούσε κρυφά στη σοφίτα σε ένα τσέμπαλο που είχε κρυμμένο εκεί.Η σκηνή αυτή αποτυπώνεται στον καμβά από την Margaret Isabel Dicksee το 1893.






Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

ΓΙΕΒΓΚΕΝΙ ΓΙΕΦΤΟΥΣΕΝΚΟ




ΓΙΕΒΓΚΕΝΙ ΓΙΕΦΤΟΥΣΕΝΚΟ




Επιμέλεια: Πάνος Ερμείδης
25/10/2015


Η 13η Συμφωνία του Dmitri Shostakovich, γνωστή ως Babi Yar, αποτελείται από 5 μέρη που αντιστοιχούν σε ισάριθμα ποιήματα του Ρώσου ποιητή Yevgeni Yeftusenko (Babi Yar, Χιούμορ, Στο μαγαζί, Φόβοι, Μια σταδιοδρομία). Ο φίλος Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, συγγραφέας και μεταφραστής ρωσικής λογοτεχνίας, είχε την ευγενή καλοσύνη να μεταφράσει στα ελληνικά το ποίημα Χιούμορ, που αποτελεί το 2ο μέρος της Συμφωνίας (και τον ευχαριστώ ιδιαίτερα γι΄ αυτό).

Ας το απολαύσουμε:

Τσάροι, βασιλιάδες, αυτοκράτορες,
Κυρίαρχοι ολάκερης της γης
Παρελάσεων ηγούνταν,
Μα το χιούμορ δεν άντεχαν.
Στα παλάτια των υψηλών προσώπων,
Όλες τις ημέρες των σημαιοστολισμών
Σαν ερχόταν ο πλάνητας Αίσωπος,
Αμέσως έμοιαζαν αυτά με φτωχόσπιτα.
Στα σπίτια, όπου ο ταρτούφος πάτησε
Με τα καχεκτικά του πόδια,
Όλη τη χυδαιότητα ο Νασρεντίν Χότζα
Σάρωνε, σα του σκακιού τα πόνια, με αστεία.
Θέλησαν το χιούμορ ν’ αγοράσουν -
Έλα όμως που να τ’ αγοράσεις δεν μπορείς!
Θέλησαν το χιούμορ να σκοτώσουν -
Μα το χιούμορ τους μούντζωσε!
Δύσκολο πράγμα να το πολεμήσεις.
Το εκτελούσαν διαρκώς.
Κομμένο το κεφάλι του
Κουνιόνταν στην λόγχη του τυφεκιοφόρου.
Μα μόλις των παλιάτσων οι φλογέρες
Άρχιζαν την αφήγησή τους
Εκείνο φώναζε δυνατά:
«Να’ μια κι εγώ!»
Κι άρχιζε να χορεύει όμορφα.
Φορώντας το φθαρμένο κοντό του παλτουδάκι,
Υποκλίθηκε, δείχνοντας μετανοιωμένος,
Σαν πολιτικός κρατούμενος
Συλληφθείς, στο ικρίωμα ανέβηκε.
Με όλη του τη στάση υποταγή δήλωνε:
«Είμαι έτοιμος για την άλλη ζωή».
Όταν άξαφνα μέσα από το παλτουδάκι
Το χέρι του κούνησε…
Και μούντζα!
Το χιούμορ έκρυβαν στα κελιά
Μα δεν κατάφεραν απολύτως τίποτα.
Μέσα από τοίχους πέτρινους και κάγκελα
Περνούσε.
Ξερόβηχε κρυωμένο,
Σαν απλός στρατιώτης
προχωρούσε σιγομουρμουρίζοντας ένα τραγουδάκι
Με το ντουφέκι του
Προς τα Χειμερινά Ανάκτορα.
Συνήθισε τα σκυθρωπά τα βλέμματα,
Μα τούτο δεν του κάνει κακό,
Και το ίδιο στον εαυτό του με χιούμορ
Το χιούμορ χαϊδεύει.
Είναι αιώνιο.
Επιδέξιο κι ευκίνητο.
Θα περάσει απ’ όλα, απ’ όλους.
Κι έτσι, ζήτω το χιούμορ!
Είναι ένας γενναίος άνθρωπος.

 http://samizdatproject2.blogspot.gr/2015/10/blog-post.html

samizdatproject2.blogspot.com


Η συναυλία δόθηκε στο Royal Albert Hall στις 19 Αυγούστου του 2006. Την Χορωδία και Ορχήστρα του θεάτρου Mariinsky (Kirov Opera) διευθύνει ο Valery Gergiev. Μπάσος ο Mikhail Petrenko.









Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

ΜΟΥΣΟΡΓΚΣΚΙ, ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΦΑΛΑΚΡΟ ΒΟΥΝΟ




Representation of Sabbat gatherings from the chronicles 
of Johann Jakob Wick.


Επιμέλεια: De Profundis Ya
9/2/2014


Modest Mussorgsky, "Νύχτα στο φαλακρό βουνό"
Ο Μουσόργκσκι περιέγραψε το έργο, με συγκλονιστικά γλαφυρό τρόπο, σε επιστολή του προς τον Βλαντιμίρ Νικόλσκι:
«Μέχρι στιγμής, αν δεν με απατά η μνήμη μου, οι μάγισσες που χρησιμοποιούνται για τη συγκέντρωση σε αυτό το βουνό, ...κουτσομπολεύουν, κάνουν μαγικά και περιμένουν τον αρχηγό τους το Σατανά. Κατά την άφιξή του, αυτές, δηλαδή οι μάγισσες, σχηματίζουν ένα κύκλο γύρω από το θρόνο στο οποίο καθόταν, σαν να ήταν ένα παιδί, και τον εξυμνούν. Όταν ο Σατανάς ευχαριστιέται από το πάθος για τους επαίνους των μαγισσών, δίνει εντολή για το Σάββατο (sabbath), για το οποίο ο ίδιος επέλεξε για τον εαυτό του τις μάγισσες που είχε στη φαντασία του. Αυτό είναι ό,τι έχω κάνει. Στην κορυφή της παρτιτούρας, έχω βάλει το περιεχόμενό της:
1. Συνέλευση των μαγισσών, ομιλίες και κουτσομπολιά.
2.Το ταξίδι του Σατανά.
3 Άσεμνα εγκώμια του Σατανά και,
 4. Το Σάββατο (sabbath).
«...η φόρμα και ο χαρακτήρας της σύνθεσης είναι ρωσικός και πρωτότυπος ... έγραψα τη Νύχτα του Αγίου Ιωάννη γρήγορα, απευθείας σε ολοκληρωμένη παρτιτούρα, το έγραψα σε περίπου δώδεκα ημέρες, δόξα τω Θεώ ... Όσο το δούλευα, δεν κοιμόμουνα τα βράδια και ουσιαστικά τελείωσα το έργο, την παραμονή της Ημέρας του Αγίου Ιωάννη, με «έτρωγε σαν σαράκι» , και εγώ απλά δεν ήξερα τι συνέβαινε μέσα μου ... βλέπω με το «πονηρό μυαλό μου» ένα καθαρό ρωσικό προϊόν, απαλλαγμένο από γερμανικά υπόβαθρα και ρουτίνες, και, όπως η Savishna, μεγαλωμένο στα δικά μας «χωράφια» και αναθρεμμένο με ρωσικό ψωμί».


 Λεπτομέρεις για το έργο:https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%8D%CF%87%CF%84%CE%B1_%CE%A3%CF%84%CE%BF_%CE%A6%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CF%81%CF%8C_%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BD%CF%8C
και  http://www.sansimera.gr/articles/183




Η "Φαντασία" του Ντίσνεϋ, όπου υπάρχει η "Νύχτα στο Φαλακρό Βουνό"


Από τον φίλο Pavlos Gpa