Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

COUPERIN FRANCOIS, ΑΦΙΕΡΩΜΑ


COUPERIN FRANCOIS





Ο Φρανσουά Κουπρέν (γαλ.: François Couperin, 10 Νοεμβρίου 1668 – 11 Σεπτεμβρίου 1733) ήταν Γάλλος συνθέτης, οργανίστας και τσεμπαλίστας της μπαρόκ περιόδου. Γνωστός και ως Couperin le Grand (Κουπρέν ο Μέγας) καταγόταν από μια μεγάλη οικογένεια μουσικών, εξέχον μέλος της οποίας ήταν και ο θείος του, Λουί Κουπρέν.
Βιογραφία
Γεννημένος στο Παρίσι, ο Κουπρέν έλαβε τα πρώτα μαθήματα μουσικής από τον πατέρα του Σαρλ, ο οποίος απεβίωσε όταν ο Φρανσουά ήταν μόλις 10 ετών, καθώς και τον Ζακ-Ντενί Τομλέν (Jacques-Dennis Thomelin). Το 1685 διαδέχτηκε τον πατέρα του ως οργανίστας της εκκλησίας του Saint-Gervais στο Παρίσι, θέση την οποία αργότερα θα διαδεχόταν ο εξάδελφός του Νικολά, καθώς και άλλα μέλη της οικογένειας των Κουπρέν. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1689, παντρεύεται την Μαρί-Αν Ανσώ (Marie-Anne Ansault). Από το γάμο αυτό κάνει τουλάχιστον τέσσερα παιδιά, εκ των οποίων η δεύτερη κόρη του — Μαργκερίτ-Αντουανέτ (Marguerite-Antoinette) — θα γίνει αργότερα συνθέτις και μουσικός.
Το 1693 ο Φρανσουά διαδέχτηκε τον καθηγητή του Τομλέν ως οργανίστας του βασιλικού παρεκκλησίου (Chapelle Royale), λαμβάνοντας τον τίτλο του βασιλικού οργανίστα της αυλής του Λουδοβίκου ΙΔ΄. Την ίδια περίπου εποχή ο Κουπρέν λαμβάνει τη βασιλική άδεια να εκδώσει τα πρώτα του έργα. Πρόκειται για τις δύο λειτουργίες για όργανο (βλ. παρακάτω), τα μοναδικά έργα για όργανο που εξέδωσε ποτέ. Σημαντική ώθηση για την κίνηση αυτή είχε από έναν εξίσου γνωστό αυλικό συνθέτη, τον Μισέλ-Ρισάρ Ντελαλάντ, κάτι που διαφαίνεται από την approbation του στην ίδια έκδοση (εγκριτική επιστολή που απαντάται στις περισσότερες εκδόσεις της εποχής). Παράλληλα με τα καθήκοντα της νέας του θέσης, αναλαμβάνει τη διδασκαλία αρκετών μαθητών· ως καθηγητής του Δούκα της Βουργουνδίας, του Κόμη της Τουλούζης, της Πριγκήπισσας του Κοντί καθώς και των κορασίδων του Δούκα της Βουρβώνης, καταφέρνει να φτάσει το ετήσιο εισόδημα των 1000 λιβρών. Ένα νέο -πολυτελέστερο- διαμέρισμα στην οδό St. François είναι το επιστέγασμα της επαγγελματικής του ανόδου, ενώ το 1702 λαμβάνει και τον τίτλο του Ιππότη του Τάγματος των Λατράνων (Chevalier de l’Ordre de Latran). Ο τίτλος του βασιλικού μουσικού (ordinaire de la musique de la chambre du Roi) ήρθε το 1712· τα καθήκοντά του περιελάμβαναν μια εβδομαδιαία συναυλία, που είχε συνήθως τη μορφή σουίτας για βιολί, βιόλα ντα γκάμπα, όμποε, φαγκότο και τσέμπαλο, του οποίου ήταν και εμπνευσμένος ερμηνευτής. Το 1717 διαδέχτηκε τον Ντ'Ανγκλεμπέρ (D' Anglebert) ως βασιλικός τσεμπαλίστας, ενώ παράλληλα είχε ήδη αρχίσει να επεκτείνει την εκδοτική του δραστηριότητα. Το 1713 εκδίδει το πρώτο βιβλίο για τσέμπαλο και τα επόμενα χρόνια ακολουθούν και τα υπόλοιπα. Ανάμεσα στα έργα που εξεδόθησαν εμφανίζονται και τα περίφημα Leçons de tenébres· δυστυχώς μόνο τρία από τα συνολικά εννέα σώζονται, δείγμα εξαίρετης γραφής για φωνή και συνεχές βάσιμο.
Με τον θάνατο του Λουδοβίκου το 1715 τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Ο Κουπρέν έβρισκε υπερβολικά ελαφρά την ατμόσφαιρα στην αυλή, ωστόσο συνέχισε τα καθήκοντά του. Το 1723 η κατάσταση της υγείας του άρχισε να χειροτερεύει, οδηγώντας τον να ζητήσει τη βοήθεια του ανεψιού του Νικολά, και εν τέλει παραδίδοντάς του το πόστο του οργανίστα στην εκκλησία του St Gervais. Μάλιστα, στον πρόλογο της έκδοσης του τέταρτου βιβλίου για τσέμπαλο το 1728, ο ίδιος ο Κουπρέν αναφέρεται στην φθίνουσα κατάσταση της υγείας του. Εν τέλει, τρία χρόνια αργότερα, παραιτήθηκε από τα αυλικά του καθήκοντα και προώθησε την κόρη του Μαργκερίτ-Αντουανέτ, η οποία και ανέλαβε τη θέση της αυλικής τσεμπαλίστα το 1736.
Το 1733 ο Κουπρέν πεθαίνει. Το όνομά του είναι ήδη γνωστό όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά στην Ιταλία και την Γερμανία. Ο σεβασμός που εμπνέει σε πολλούς συνθέτες και μουσικούς είναι εμφανής σε πολλά κείμενα της εποχής. Δεν είναι γνωστό αν το επίθετο le grand του είχε αποδοθεί όσο ήταν εν ζωή· πάντως σε κείμενο του 1780 που υπογράφει ο La Borde, αναφέρεται η φράση "François Couperin, surnommé le grand". Η αλληλογραφία που φημολογείται ότι διατηρούσε με τον Μπαχ δεν βρέθηκε ποτέ. Ωστόσο, ο Γερμανός συνθέτης κατείχε παρτιτούρες του και η επιρροή είναι εμφανής σε ορισμένα έργα, τόσο σολιστικά όσο και ορχηστρικά.
Το όνομά του ξεχνιέται μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, οπότε και ο Μπραμς (σε συνεργασία με τον Friedrich Chrysander) επιμελήθηκε την πρώτη ολοκληρωμένη έκδοση των έργων του, το 1888. Τα έργα του επηρέασαν αρχικά τον Ρίχαρντ Στράους, τον Κλωντ Ντεμπυσσύ, αλλά και τον Μωρίς Ραβέλ, ο οποίος έγραψε προς τιμή του το έργο "Le tombeau de Couperin" ("Ο τάφος του Κουπρέν"). Το 1932 αρχίζει μια πιο συστηματική μελέτη του έργου του, φτάνοντας στη δεκαετία του 1980, με τις αναθεωρημένες και πιο "αυθεντικές" (Urtext) εκδόσεις των Davitt Moroney και Kenneth Gilbert.
Η μουσική του
Ο Κουπρέν επηρεάστηκε σημαντικά από τον Ιταλό συνθέτη και βιολονίστα Αρκάντζελο Κορέλλι, πατέρα της τριο-σονάτας. Το νέο μουσικό είδος εισήγαγε στη Γαλλία με τον όρο sonate en trio, καθιερώνοντάς την με το αριστουργηματικό "Παρνασσός, ή Η Αποθέωση του Κορέλλι" ("Le Parnasse, ou L'apothéose de Corelli"). Στο έργο αυτό διαφαίνεται η συνύφανση του γαλλικού με το ιταλικό ύφος, ιδιαιτέρως δε σε μια σειρά κομματιών που ονόμασε "Les goûts réunis" ("Τα Ενωμένα Ύφη").
Το πιο γνωστό, παιδαγωγικό του βιβλίο είναι το "L'art de toucher le clavecin" ("Η Τέχνη του Παίζειν Κλειδοκύμβαλο" -1716), στο οποίο, μέσα από μια σειρά μαθημάτων, δίνει οδηγίες και προτάσεις πάνω σε θέματα δακτυλισμού, αφής, καλλωπισμών και άλλων θεμάτων που αφορούν στο τσέμπαλο. Φαίνεται ότι ο Μπαχ επηρεάστηκε απ' το έργο αυτό και κατόπιν υιοθέτησε τη μέθοδο δακτυλισμού με τη χρήση του αντίχειρα.
Ο Κουπρέν εξέδωσε τέσσερις τόμους με μουσική για τσέμπαλο (Παρίσι 1713, 1717, 1722 και 1730), στους οποίους περιέχονται πάνω από 230 αυτοτελή κομμάτια, τα οποία μπορούν να εκτελεστούν κατά μόνας ή κατά σύνολο. Ο Κουπρέν τα ομαδοποίησε κατά τάξη (ordre) και όχι κατά σουίτα, όπως ήταν καθιερωμένο εκείνη την εποχή. Στην ουσία οι δύο όροι είναι ταυτόσημοι, ωστόσο ο Κουπρέν εμπλουτίζει τις τάξεις τόσο με χορούς όσο και με περιγραφικά κομμάτια.
Τα περισσότερα απ' αυτά τα κομμάτια έχουν εξαιρετικά υποβλητικούς και γραφικούς τίτλους, ενώ είναι γραμμένα σε τονικότητες που σχετίζονται με τη θεματολογία τους. Με τις τολμηρές αρμονίες και τις διάφωνες συγχορδίες τους, τα κομμάτια αυτά μοιάζουν με μινιατουρίστικα τονικά ποιήματα, κάτι που προκάλεσε τον Ρίχαρντ Στράους να ενορχηστρώσει μερικά.
Έργα για όργανο
Μόνο μία συλλογή με κομμάτια για όργανο του Κουπρέν έχει σωθεί, η οποία έχει τίτλο Pièces d'orgue consistantes en deux messes (Κομμάτια για όργανο που αποτελούν δύο λειτουργίες -1689). Οι δύο αυτές λειτουργίες προορίζονταν για διαφορετική χρήση η μία από την άλλη: η πρώτη -Messe à l'Usage des Paroisses- απευθύνονταν σε ενορίες, ενώ η δεύτερη -Messe propre pour les convents de religieux et religieuses- σε μονές και αββαεία.
Η "Λειτουργία για Όργανο" δεν ήταν κάτι άγνωστο στους Γάλλους συνθέτες της εποχής· υποκαθιστώντας τη χορωδία, τα κομμάτια είναι γραμμένα πάνω στην ακολουθία μιας θείας λειτουργίας: Kyrie, Gloria, Sanctus), Agnus Dei, και τα συμπληρωματικά Offertoire και Deo gratias για την ολοκλήρωση του μυστηρίου. Όπως και οι προκάτοχοί του, Νιβέρ, Λεμπέγκ, Μπουαβέν κ.ά., ο Κουπρέν αντλεί τη θεματολογία του από Γρηγοριανούς Ψαλμούς και χρησιμοποιεί τα μέλη ως μοτίβα. Η ανάπτυξη αυτού του υλικού συνυφαίνεται με μουσικές φόρμες, όπως η φούγκα και η άρια, καθώς και με τη χορευτική μουσική της περιόδου, καθιστώντας τη μουσική αυτή ένα πολύχρωμο και πολύρρυθμο παλίμψηστο.
%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%AC_%CE%9A%CE%BF%CF%85%
CF%80%CF%81%CE%AD%CE%BD

*Andronikos Babatsikos


Το τρίτο από τα περίφημα "Βασιλικά κοντσἐρτα" του γραμμένα για την αυλή του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ'.
1. Prélude : Lentement
2. Allemande : Légèrement
3. Courante
4. Sarabande : Grave
5. Gavotte
6. Muzette : Naivement
7. Chaconne légère


3. François Couperin (1668-1733) - Troisième Concert en La majeur et mineur
 http://youtu.be/7BPNeolOUrE


Την εποχή του Κουπερέν στη Γαλλία υπήρχε έντονη διαμάχη για το αν η γαλλική μουσική είναι καλύτερη από την ιταλική.Έτσι, ο Κουπερέν έγραψε έργα που συνδύαζαν και τα δύο στυλ. Μάλιστα ένα από αυτά το ονόμασε Les gouts-reunis δηλαδή "Τα μικτά γούστα".

Couperin: Septième Concert (Les Goûts-réunis ou Nouveaux Concerts) - Bruce Haynes
http://www.youtube.com/watch?v=X7lUeo5OkAw


*Mina Dakou

By the time of Couperin and Lalande, a practice of singing the Lamentations of Jeremiah during Holy Week had been established in which the text was divided into nine ‘lessons’ sung over three days, with one candle of a special candelabra being extinguished after each lesson, until ‘tenebrae’ or darkness was achieved on Good Friday. The three Leçons by François Couperin, composed for the royal monastery of Longchamp c. 1714, are highly regarded. (Couperin himself at one time referred to a full set of nine lessons, but only the three for Holy Wednesday are known today.) Couperin, named ‘Organiste du Roi’ in 1693, was the colleague of de Lalande, ‘Maître de Chapelle’ at the French court, whose own Leçons were composed for the royal chapel
François Couperin Troisième Leçon de Ténèbres
David Russell - Couperin Les barricades misteriouses
Couperin - Les Barricades mysterieuses
The Mysterious Barricades: The Piece and its Title

*Margarita Xanthaki

L Couperin Suite en ré mineur 1 prélude Gustav Leonhardt, Paris 17 nov 08
L Couperin Suite en ré mineur 2 Allemande 3 Courante b Gustav Leonhardt, Paris 17 nov 08
L Couperin Suite en ré mineur 4 deux sarabandes Gustav Leonhardt, Paris 17 nov 08
L Couperin Suite en ré mineur 5 Gigue Gustav Leonhardt, Paris 17 nov 08


*Kosmas Pavlopoulos

François Couperin: Les Concerts Royaux


*Nikos Piperis

Guitar Duet: Le Tic Toc Choc by Couperin

*Stratis Vagis

FRANÇOIS COUPERIN "Les Concerts Royaux 1722"


*Demos Tsormpatzoglou

Francois Couperin le Grand Les Nations
Francois Couperin Le Grand Pieces de Violes


*Christos Sipsis

François Couperin - Louis Auriacombe (1963) Le Parnasse ou l'Apothéose de Corelli (1724)
Couperin / The Harpsichord Quartet, 1953: Le Parnasse ou L'Apotheose De Corelli - Complete, Indexed
Francois Couperin L'Apothéose de Corelli Version for 2 Cembali


*Debora Montenegro

TIC TOC CHOC, Tharaud joue Couperin
Sokolov - Couperin Ordre XVIII (Livre III).wmv
Alexandre Tharaud plays Couperin
Και ο φόρος τιμής του Maurice Ravel στον François Couperin
Ravel: Le Tombeau de Couperin - Robertson/RCO(2010Live)


* Ελλη Τσιρογιάννη
David Russell - Couperin Les barricades misteriouses


*Tanja Pavlovic
François Couperin - Alexandre Tharaud - La Couperin 21e ordre


*De Profundis Ya
Couperin: Quatrième Concert
Francois couperin 'Les Folies Francoises'III Book XIII Ordre Part 2 Gilbert Harpsichord 
Francois Couperin Second Ordre,Scott Ross Cembalo


*Stratis Vagis
[Sokolov] Couperin: Le Tic Toc Choc Ou Les Maillotins


*Eva Gramm
François Couperin - Alexandre Tharaud - Le Carillon de Cythère 14e ordre
Alexandre Tharaud plays Couperin


*Nikolaos Karanidis
Francois Couperin Lecons de Ténébres
COUPERIN - 3ème Leçon de Ténèbres - Emma KIRKBY - Judith NELSON


*Antreas Kapsalis
Marcel Grandjany - Couperin: Soeur Monique


*Alexis Zorbas
François Couperin - Alexandre Tharaud - La Couperin 21e ordre

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου